می گم دلم برا نسل مون می سوزه. یعنی نمی سوزه ها، ولی خوب یه جورایی وقتی یکی جدید می بینم که سردرگمه می گم: ببینا، اینم از نسل ماست!سردرگم بین سنت و مدرنیته. یعنی اکثرا می خواند رفتارشون مدرن باشه اون وقت یه تفکر و ارزشاشون سنتیه! اگه هم سعی کنند تفکرشونو با رفتارشون تطبیق بدن بازم اون ته ته مغزشون یه چی باهم نمی خونه! ویا بلعکس.کلا هدفاشون، ارزشاشون، زندگی شون، کاراشون... جور نیست. معلوم نیست چی می خواند. اصلا تکلیفشون با خودشونم معلوم نیست! اونایی که می خواند خیلی درست همه چی رو برا خودشون حلاجی کنند یه جور می لنگند، اینقده این ور اون ور می زنند و فکر می کنند آخرش با یه اتفاق همه چی به هم می ریزه. بقیه هم سعی می کنند بی خیالی طی کنند. نمی دونم شاید همین سردر گمی ها باعث رشد و جهش شه. ولی خوب بازم وقتی یکی می بینم که رفتاراش با هم نمی خونه و از همه بدتر با تفکرش می گم: بازم یه سردرگمی از نسل ما!!!
1389/1/24
